Ieder jaar overtreffen ze het bedrag met duizenden euro’s, en ook nu weer hopen de honderd kerstmannen- en vrouwen met hun motortocht een recordbedrag op te halen. Het geld gaat naar het Prinses Máxima Centrum in Utrecht, waar kinderen met kanker worden behandeld. Het dorpsplein in Abbekerk kleurde vanmorgen voor de start van de rit vuurrood.
‘Rijden met een lach en met een traan’, is de lijfspreuk van de Santa Máxima-organisatoren. Minko van Es uit De Rijp spreekt van gemengde gevoelens op een dag als vandaag. “Het is op zo’n dag heel gezellig en je ziet dat ze daarvan genieten, maar je weet waarvoor je het doet, dus er wordt ook weleens een traan gelaten.”
Samen met Arno van Kampen uit Abbekerk organiseert hij deze tocht. Inmiddels alweer voor de vierde keer. Vanuit Abbekerk rijden ze via Hoogwoud naar Heerhugowaard. Houden een koffiestop in Middenbeemster rijden dan verder door Alkmaar heen, Egmond aan Zee, om weer in Heerhugowaard te eindigen. Een tocht van ongeveer 110 kilometer.
Voor vertrek staat de teller al op bijna 30 duizend euro. Een ongekend bedrag, zegt Van Es. “We zitten nu al bijna op het streefbedrag, dat voelt echt geweldig.” Het gehele bedrag gaat naar de afdeling ‘verblijf en activiteiten’ van het Prinses Máxima Centrum in Utrecht. Daar wordt gezorgd dat ‘het dagelijkse leven’ en de ontwikkeling van de kinderen en het gezin zoveel mogelijk door kunnen gaan, tijdens en na hun behandeling.
Tekst gaat verder onder de foto.
Ian (5) uit Zwaag rijdt vandaag ook mee, in een zijspan. Vader Ferry juicht deze actie toe. “We hebben een superdag gehad. Om mijn zoon zo te zien stralen, na alles wat we in het ziekenhuis hebben meegemaakt, raakte mij diep.”
Twee jaar geleden werd hun wereld op zijn kop gezet toen er een tumor in Ians nier werd ontdekt. De behandeling volgde in het Prinses Máxima Centrum, een periode die Ferry als turbulent omschrijft. Inmiddels is Ian ‘schoon verklaard’. “Het gaat gelukkig nu hartstikke goed met hem”, vertelt Ferry.
Goed opgevangen
Ondanks de zware tijden koestert het gezin hun tijd in het ziekenhuis. “Het voelde alsof de tijd even stil stond, maar vanaf de eerste dag werden we zo goed opgevangen. Voor Ian was het verblijf in het ziekenhuis een spannende periode, maar ondanks zijn ziekte bleef hij zichzelf: een blij kind.” Zijn boodschap is duidelijk: “Doneer, want dit ziekenhuis doet veel goeds voor al deze jonge, zieke kinderen.”
