Is het een geruststellende gedachte dat de gemeente Hoorn aandacht gaat schenken aan het bestrijden van eenzaamheid? Ja, vast wel en een volgende vraag gaat over het belang dat het stadsbestuur stelt in de aanpak van eenzaamheid. Wanneer je een paar data ziet staan in de aankondiging van de vergadering van de raadscommissie, dan moet je, of je wilt of niet, denken aan al die grappen die zijn gemaakt over het werktempo van ambtenaren.
Daartoe kopieer ik een klein stukje uit de aankondiging van dit agendapunt voor de raadscommissievergadering van dinsdag 25 februari 2025: ‘In 2023 heeft er een evaluatie naar de resultaten van de beleidsvisie ‘Bestrijden van Eenzaamheid’ plaatsgevonden. Bij de bespreking van het evaluatierapport op 19 maart 2024 heeft de raadscommissie input meegegeven voor het herijken van het Eenzaamheidsbeleid… ‘
Verder wordt aangekondigd dat het voorstel ‘geen financiële gevolgen zal hebben voor het begrotingsresultaat, want het gaat over een meningvormende discussie. In de begroting zijn geen budgetten beschikbaar voor eenzaamheid.’ Je bent dan geneigd te denken dat het onderwerp dus alleen op de agenda staat, omdat er eigenlijk te weinig echte zaken zijn waarover op korte termijn beslissingen genomen dienen te worden. In de raad zijn al felle discussies gevoerd over zaken waarop wel of niet bezuinigd moet worden in het licht van het komende ravijnjaar.
Doordat de vergoeding voor de gemeentekassen vanuit het Rijk met een griezelig groot bedrag zal worden gekort, terwijl onder andere de kosten voor de jeugdzorg uit de hand lopen, dreigen allerlei schone taken waarmee onze vroede vaderen de arme burgerij toch een aangenaam Hoorns stadsleven willen verschaffen teloor te gaan.
Tegen dat licht wordt de raadscommissie de vraag gesteld of en hoe de eenzaamheid bij onze stadsgenoten kan worden voorkomen of verholpen. Om aan te geven dat eenzaamheid niet zomaar een bijna verloren gewaand oplossingsvraag is wordt in het beleidsstuk vermeld: ‘Het document sluit aan bij het Meerjarenbeleidsplan Sociaal Domein, de Sociale Basis Infrastructuur (de SBI), het inclusiebeleid, nota gezondheidsbeleid, de beleidsvisie Rondkomen en de beleidsnota ondersteuning mantelzorgers en de beleidsnota dementie.’ Bovendien maakt het voornemen voor beleid om eenzaamheid tegen te gaan deel uit van het coalitieplan uit 2022.
Natuurlijk mag ik niet concluderen dat de aanpak van eenzaamheid nu pas de aandacht heeft van ons college. In het beleidsstuk over eenzaamheid staan zeer gedetailleerde uitslagen van onderzoeken naar eenzaamheid. Heel leerzaam. Wanneer men mij had gevraagd naar de verschillende vormen van eenzaamheid, dan had ik met de mond vol tanden (inclusief plaatje met drie neptanden) gestaan. Er zijn maar liefst vijf soorten eenzaamheid en die kennen in Hoorn zeven verschillende oorzaken. Ook las ik met verbazing hoe groot het percentage eenzamen per wijk van Hoorn was in 2022.
Nu hebben mevrouw Grosthuizen en ikzelf niet officieel aangegeven dat wij niet op één of meerdere manieren eenzaam zijn. Het kan natuurlijk best zo zijn dat men feilloos alleen de eenzamen in onze straat benaderd heeft of dat een wakkere onderzoeker gewoon vanzelf al aannam dat die Sjaak Grosthuizen zijn neus op genoeg plekken vertoont, zodat hij zich gewoon niet eenzaam kán voelen en dat hij zo’n innemend en gezellig persoon is, dat het met mevrouw Grosthuizen ook wel goed zal zitten.
Er zijn fracties die zich het lot van eenzamen bijzonder zullen aantrekken. Eenzamen die slecht ter been zijn of met andere problemen te kampen hebben zullen af en toe vervoerd moeten worden, concluderen bijvoorbeeld beide heren van Fractie Van Beusekom Vinkenborg en zij vragen zich terecht bezorgd af hoe dat in de komende jaren geregeld gaat worden. En CDA Hoorn schrikt niet van de financiële wereld achter hulpinterventies van de gemeente, maar zij vragen zich af hoe hiervoor ten dele de IZA-GALA Spuk gelden kunnen worden ingezet. Ik denk dat elke eenzame Horinees of Hoornaar zich best gerust gesteld mag weten, want ooit zal het beleid in Hoorn ook gericht zijn op hun vervelende eenzaamheid. Tot dan nog even volhouden maar!
Disclaimer: De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. Streekomroep West-Friesland is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom en onafhankelijk.