Er zijn momenten dat je tijdens vergaderingen van de Hoornse raadscommissie of raad duidelijk kunt zien dat er sprake is van oppositie en coalitie. De partijtjes van de coalitie zijn vertegenwoordigd in het college en daar zitten de personen die met de plannen moeten komen waarover de raadsleden moeten bepalen of zij voor of tegen zijn.
De coalitiepartijtjes gaan doorgaans akkoord met de aangeboden plannen. De oppositie daarentegen bestaat uit partijtjes die niet zijn uitgenodigd om deel uit te maken van de coalitie. Van sommige partijtjes mag je zeggen dat ze helaas buiten de boot zijn gevallen, andere voelden er niks voor om met een of meer partijtjes die zich wel in de coalitie konden wringen, samen te werken. In de politiek bestaan namelijk verschillende meningen over oplossen van maatschappelijke problemen.
Wie als partijtje meedoet in een coalitie, mag ook een wethouder leveren. Tegenwoordig zijn door verschillen in politieke inzichten en/of door eigengereidheid, eigenzinnigheid of eigenwijsheid van zittende politici de partijtjes niet meer zo groot, dat er van één partijtje meerdere wethouders kunnen worden aangesteld. Soms is de gretigheid van een lijstrekker om ook eens wethouder te mogen zijn zo overduidelijk, dat andere partijtjes samenwerken om die figuur juist niet zo’n mooie baan voor misschien wel vier jaar te gunnen.
Hoorn is echt niet de enige gemeente in ons land waar persoonlijke ambities door politici gelijkgeschakeld worden met maatschappelijke ambities. Wij kenden hier zelfs ooit een situatie waarbij de fractievoorzitter van de toen allergrootste partijtje, met net zoveel in de wacht gesleepte zetels als alle vingers van één hand, andere partijtjes best toegang wilde geven tot zijn college, wanneer men bereid was te tekenen bij het kruisje.
In Hoorn gebeuren lollige rare zaken meestal in de marge van het politieke gebeuren. In verreweg de meeste vergaderingen overheerst de rede. Natuurlijk nooit zonder een ietsiepietsie politiek geratel, stemverheffing, roodkleurende koontjes en strakke lippen. Zonder die puur menselijke reacties zouden de vergaderingen doodsaai zijn. Ik geniet ervan. Dankzij het verschil van oppositie en coalitie is er meestal een mooi spanningsveldje te zien. Ik geef toe dat het soms alleen door specialisten waar te nemen is en beschouw deze opmerking ook maar als een onbeschaamd klopje op de eigen schouder.
Het gebeurt echter menigmaal dat er nauwelijks verschillen te horen en zien zijn in de standpunten en manieren om dat naar voren te brengen. Ook het woordje unaniem bij de uitslag van een stemming is niet geheel onbekend. Is de oppositie in zo’n geval vergeten dat ze tegenover de coalitie dient te staan? Neen, de oppositie heeft in zo’n geval net zo’n mededogen voor de burger als de coalitie, hoewel zij dat juist zouden zien als een coalitie die gelukkig net zo verstandig is als de oppositie.
Deze week was er weer een moment van grote instemming voor de aanpak van problemen. Het betrof zaken die geregeld moeten worden voor onze burgers die het door welke oorzaak dan ook minder hebben getroffen. Gezondheidsperikelen van de burger worden door echt elk Hoorns raadslid gevoeld en medegeleden. Zeker wanneer een hardvochtige landelijke overheid de geldkraan dichtdraait houden alle raads- en commissieleden van alle partijtjes de ogen niet gesloten voor het echte leed. Er moet wat gedaan worden en niet alleen maar wat voor de Bühne.
Ik beken, dat ik af en toe vrees, dat Alzheimer de grijze celletjes in mijn schedel wil uitkiezen als gerieflijke plek om te zetelen en uit te breiden. Ik weet dat ik op dat moment de onverdeelde verzorgbehoefte van de hele Hoornse politiek mag meemaken. Wanneer ik mantelzorger zou worden van de nu echt nog kranige mevrouw Grosthuizen, dan weet ik me zelfs gesteund door het meest extreem denkende politiek oppositielid en ik maak mezelf wijs dat wanneer het bij ons thuis andersom zou zijn, mevrouw Grosthuizen van alle mogelijke gemeentelijke kanten niet alleen hulp voor mij, maar vooral voor haar zal worden aangeboden.
Heerlijk, die momenten van politieke eenheid bij zaken die de mensen raken. Maar voor mij, politieke thrillseeker, gaan ook absoluut zeker de momenten van genot spelen in het komende jaar waarin de nadruk op de schier onoverbrugbare verschillen tussen de partijtjes worden uitvergroot om de verkiesbaarheid te verbeteren. De kreet dat we alles helemaal anders willen doen moet je natuurlijk met een korrel zout nemen, maar je mag er ook gewoon van genieten.
Disclaimer: De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. Streekomroep West-Friesland is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom en onafhankelijk.