Een raad en college dat zichzelf de opdracht geeft om te wennen aan een manier van overleggen tijdens een raadsvergadering is speciaal. Het feit dat dit in Hoorn gebeurt toont aan dat daar een enorm groot belang gehecht wordt aan het verstaan en begrijpen van elkaar. En raadsinbreng kan dan meteen ook korter en duidelijker worden.
De raadzaal is geen kroeg waar je zomaar in het wilde weg tegen elkaar aan staat te leuteren. Nu leuteren politici nimmer. Zij oreren vrij en uitgebreid en zijn in staat hetzelfde met weer andere woorden te herhalen. En voor dit politieke spel zijn nieuwe spelregels bedacht.
Ik heb daar eerder aandacht aan geschonken en de afspraken die in de afgelopen jaren langs kwamen om oreren om te zetten naar zinvolle inbreng behoefden steeds weer aanpassingen. De allerlaatste poging om ordentelijke vergaderingen te organiseren die niet steeds het karakter hebben van vroegtijdige verkiezingsactiviteiten of marathonbijeenkomsten die tot middernacht kunnen duren of die moeten worden voortgezet op een andere dag in die week is het beschikbaar stellen van een vastgestelde tijd per fractie. Voor elk lid een extra minuut erbij.
Deze week was de tweede keer met de tijdsafspraak. De nog te gebruiken tijd was goed te volgen op de grote schermen die aan elke muur zijn bevestigd en daar werd wel degelijk naar gekeken door ieder die niet aan het woord was. Bij mij rees die avond de vraag hoe de fractie Van Beusekom/Vinkenborg er in geslaagd is ervoor te zorgen dat hun spreektijd niet werd bijgehouden.
Het zou ook best kunnen zijn dat dit het gevolg was van een technische onvolkomenheid, want er werd geen misbruik van gemaakt. André van Beusekom heeft naar mijn schatting heel rustig zijn betoog en antwoorden aan de aandachtige toehoorders toevertrouwd zonder de onzichtbare tijdslimiet te overschrijden. Lof voor deze duidelijke zelfbeheersing!
Dat een beperkte spreektijd ook voor de wethouders geldt kan worden gezien als eerlijk. Ook van wethouders die geacht worden de raadsinbreng van repliek te dienen werd de spreektijd zichtbaar weergegeven. Dat is minder makkelijk in de gaten te houden dan je denkt. Wethouder René Assendelft kan je nu uitstekend uitleggen hoe moeilijk dat is. Althans, dat hopen we oprecht, want er komen nog meer vergaderingen.
Een wethouder die zijn best doet om de raad te overtuigen van de inspanningen die zijn gepleegd en duidelijk wil maken dat de gestelde vragen een degelijk antwoord verdienen zou in zijn ijver om dit naar tevredenheid van elk raadslid waar te maken allicht de aandacht kunnen verliezen voor de genadeloos tikkende klok. En dat deed René dan ook. Na zijn spreektijd bleef er nog veel bespreekstof over.
Terecht werd door het oplettende raadslid Kholoud al Mobayed opgemerkt, dat de tijdsafspraken in dezelfde mate gelden voor raadsleden en collegeleden. Niemand vroeg om een VAR-beoordeling. Het was zonneklaar dat wethouder René reglementair uitgepraat was. Maar er lagen nog vragen zonder antwoord en er waren zoals gebruikelijk weer nieuwe vragen bijgekomen.
Scheids Jan Nieuwenburg mocht duidelijk maken hoe nu verder gegaan moest worden. Hij had natuurlijk kunnen concluderen dat de proefperiode maar moest worden gestopt vanwege mankementjes in de spelregels, maar hij vroeg of de vergadering nog echt de rest van de antwoorden wilde horen. De vergadering wilde en wethouder René betrad andermaal het katheder.
Toen werd duidelijk hoeveel wethouders zichzelf geweld moeten aandoen om begripvol de naar antwoorden smachtende raadsleden te bedienen en tegelijk een razendsnel terug tellende tijdsweergave in de gaten te houden. Wethouder René valt het zwaar om kort, krachtig en met schijnbaar gevoelloze zakelijkheid antwoorden te geven.
Mij werd met zekere ontroering duidelijk dat wethouder René Assendelft niet een zakelijke kouwe kikker is, maar een warm menselijke meedenker om de Hoornse zaken te besturen op een manier waarop elke Hoornse inwoner slechts kan hopen dat dit de basisinstelling is van onze vroede vaderen. Wat speciaal dat dit pas echt overduidelijk wordt wanneer strakke zakelijkheid de norm dient te worden.
Ik heb de tijdsmethode thuis even uitgeprobeerd toen ik bij het beantwoorden van mijn vraag aan mevrouw Grosthuizen de tijd van het antwoord opnam. Dat doe ik nooit meer, want mij werd zeer duidelijk dat bij een goed antwoord de tijd niet telt.
Disclaimer: De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. Streekomroep West-Friesland is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom en onafhankelijk.