De dood van misdaadjournalist Peter R. de Vries is hard aangekomen bij de Federatie Nabestaanden Geweldsslachtoffers. “Het is een zwarte dag, ik ben helemaal uit het veld geslagen”, vertelt de Hilversumse Wicky van der Meijs namens de stichting.
“Bij ons is er een wond open geritst. Iedereen van ons weet hoe het is dat iemand vermoord wordt. Hij heeft zo veel gedaan voor onopgeloste moorden in Nederland. Eigenlijk is iedereen hier in zekere zin nabestaande.”
Ook West-Fries Jack Keijzer, wiens zoon Pascal werd vermoord, had namens de Federatie vaak contact met De Vries. Vanaf zijn vakantieadres reageert hij geëmotioneerd. “Ik hoor het nu net, heb echt even een brok in m’n keel. We waren goede kennissen en hadden een innige band. Ik weet nog dat ik hem iets juridisch vroeg. Hij antwoordde gelijk dat hij erachteraan ging, en niet veel later had hij het geregeld.”
Ook Wicky is vol lof over het werk van Peter R. de Vries, met wie ze voor de stichting veelvuldig contact heeft gehad. “We konden altijd een beroep op hem doen. Voor corona was hij nog als moderator aanwezig bij onze laatste bijeenkomst. Hij gaf ons ook nog goed advies.” In het bijzonder staat haar de onthulling van het Cold Case monument in Almere bij. “Al die onopgeloste moorden zaten hem heel hoog. De tranen stonden in zijn ogen.” Ook Keijzer begint erover. “Hij deed die toespraak vanuit zijn hart, dat was zo mooi.”
De schok onder nabestaanden over de aanslag en het overlijden van De Vries is groot. “Op onze Facebookpagina hebben we het er veel over gehad. Hij heeft zoveel voor ons betekend. Wat hij heeft gedaan voor nabestaanden is niet op één hand te tellen, maar op vele handen”, vertelt Wicky.
Zelf weet Wicky ook alles van onopgeloste moorden. Haar vader werd gedood tijdens het uitlaten van de hond. Een dader werd nooit gepakt. “Ik heb hem toen mijn kaartje gegeven. De volgende dag kwam hij al langs voor een gesprek, en heeft me regelmatig adviezen gegeven. Hij was altijd beschikbaar voor vragen, dat maakt hem zo bijzonder en uniek.”
Jack Keijzer vertelt ook dat de misdaadjournalist heel stellig was in zijn mening. “Hij huilde niet met de wolven mee. Hoe hij het zag, zo was het volgens hem ook. Hij vond lang niet alles wat wij deden een goed idee. Daar was hij gelukkig eerlijk in.”
Toch zag Jack ook regelmatig een andere kant. “Toen na mijn zoon Pascal, later ook mijn zoon Remy overleed belde hij me op met een snik. Hij had ook een harde kant, dat moet ook wel als je doet wat hij deed. Maar hij had ook een hele zachte kant. We hebben vaak mooie gesprekken gehad.”
Voor iedere zaak een Peter R. de Vries nodig
Volgens Wicky van der Meijs is de dood van De Vries een enorm verlies voor coldcase-zaken. “Juist daar zat zijn kracht. Mensen zoals hij zijn nodig om zaken op te lossen. Eigenlijk zouden we voor iedere zaak een Peter R. de Vries moeten hebben.”
Het is iets dat Jack Keijzer alleen maar kan beamen. “Hij is van groot belang geweest voor nabestaanden. Van Nicky Verstappen, Tanja Groen, maar ook onbekende zaken. Het zijn er te veel om op te noemen. Wat fijn was, is dat hij altijd contact bleef houden. Ook als de zaak al was afgerond. Dat maakte hem zo bijzonder.”