De zeven West-Friese gemeenten gaan het dierenasiel in Hoorn ondersteunen om naast honden en katten ook andere huisdieren op te vangen. Hiermee moet een einde komen aan de particuliere opvang van dieren. Zo vangt Ellis Klinkenberg uit Hoorn al drie jaar lang konijnen op.
“Je bent toch begaan met het lot van de dieren. Ze op de balie van het stadhuis zetten, is ook niet de juiste manier”, zei Klinkenberg, ook vrijwilliger bij de Dierenambulance Hoorn, een kleine drie jaar geleden tegen NH. Er liepen toen tien konijnen in haar achtertuin.
Binnenkort komt er een einde aan haar taak als ‘konijnenmoeder van Hoorn’. Het Heberdina Japin-Timmer Dierentehuis in Hoorn vangt al lange tijd honden en katten op, maar daar komen nu dieren als cavia’s, konijnen en hamsters bij, net als kippen, pauwen (sier)eenden en parkieten.
Nieuw verblijf en bijdrage voor vervoer
De extra opvang wordt mogelijk door de komst van nieuwe verblijfplaatsen, die worden betaald vanuit een subsidie die gemeente Medemblik beschikbaar stelt aan het dierentehuis. Daarnaast ontvangt de Dierenambulance Hoorn een bijdrage voor het vervoer.
De dierenopvang in de regio was al tijden een probleem. In 2022 stopte Dierenambulance West-Friesland ermee en wildopvang De Bonte Piet in Midwoud zit vol. Nu werden veel dieren opgevangen door vrijwilligers van de Dierenambulance Hoorn, zoals Ellis.
‘Blij dat het is gelukt’
Dat moest anders, vond ook Medemblik-wethouder Gerben Gringhuis. “Met gemeente Hoorn hebben wij daarom het initiatief genomen om, samen met de andere Westfriese gemeenten, die steun te realiseren. Wij zijn heel blij dat dit is gelukt.”
“De situatie is eigenlijk al drie jaar onhoudbaar”
Ellis Klinkenberg – ‘konijnenmoeder’ van Hoorn
Ellis is blij met de oplossing, die enige tijd op zich liet wachten. “De situatie is eigenlijk al drie jaar onhoudbaar. Ik ben blij dat het nu geregeld is.”
Jan Wessemius is voorzitter van de raad van bestuur van het Dierentehuis Hoorn. “Ik denk dat het goed is om in West-Friesland één centraal punt te hebben, ook als het gaat om de kennis en expertise. Er wordt nu een loods ingericht voor de eerste opvang. Of we op termijn meer personeel nodig hebben, zullen we tijdens een evaluatie bekijken.”
‘Straks weer in de tuin zitten’
Ellis staat op 1 juli, wanneer de overeenkomst ingaat, niet gelijk op de stoep met al haar konijnen. “Waar mogelijk zoek ik nieuwe baasjes voor de zes konijnen die ik nu heb. Ik dump ze echt niet ineens bij het asiel.”
Ze kijkt uit naar meer vrije tijd en meer tuin. “Het schoonmaken van de hokken en het eten geven, kost veel tijd. En we kunnen straks onze overkapping weer gebruiken en gewoon in de tuin zitten, heerlijk!”