Hollandia had bij een overwinning op VVOG na een goede serie ongeveer zes plekken kunnen stijgen in de Vierde Divisie A. Maar na de 1-2 nederlaag is de ploeg van Lars Keppel weer teruggeworpen naar een nacompetitieplek. Het hobbelige veld kreeg de schuld.
Verslag: Erik Oudshoorn
VVOG-trainer en FC Utrecht-icoon Gert Kruys haalde achteraf opgelucht adem. Na vijf nederlagen op rij boekte zijn team op Sportpark Juliana weer een overwinning. Op 30 november won VVOG tegen Zuidvogels voor de laatste keer. Daarna verloor de winnaar van de eerste periode van Ter Leede, Hoogland, JOS Watergraafsmeer, Barneveld en AFC ’34. Tegen Hollandia speelde de ploeg met een groot aantal invallers.
De meeste sterkhouders ontbraken. Bestuurders van VVOG vreesden zelfs vooraf in de onderste regionen terecht te komen, “en bij degradatie wordt de periodetitel ongeldig”. Maar die angst bleek ongegrond tegen een flets Hollandia. “Ik ben blij met de punten, maar dit veld kan echt niet meer”, zei Kruys.
Cruciaal was volgens de technische staf van Hollandia de 47ste minuut in de eerste helft. Een uitstekend eerste half uur, waarin de formatie van Lars Keppel het spel dicteerde, werd aanvankelijk nog bekroond met een fraaie treffer van Daniël Schermer die de bal hoog in het net knalde na een prima assist van Dennis Jansen.
De thuisploeg leek met een voorsprong de rust in te gaan. Maar een rolletje bij de achterlijn was eenvoudig op te pakken voor doelman Dirk Bakker, tot de bal ineens door een polletje opsprong en bij Kafumba Cherif voor de voeten kwam. De vleugelspeler van VVOG had zelfs nog alle tijd om de bal in het net te schuiven.
Tweede helft
In de tweede helft bleek Hollandia geen schim meer van de ploeg die in de eerste helft domineerde. Duels werden verloren, de opbouw van achteruit was nergens meer te bekennen, passes kwamen niet aan, de voorste linie kreeg nauwelijks bruikbare ballen. De backs verloren de greep op de lichtvoetige vleugelspelers van VVOG. En de lange spits Mats Zwart, die Hollandia in het uitduel de das omdeed, mocht naar hartelust op het doel van Bakker koppen.
Als het niet loopt is er maar een manier om de machine weer op gang te krijgen: keihard werken. Bart Spil gaf als zo vaak het goede voorbeeld, maar hij kreeg te weinig navolging. Ook de invallers, die maar maximaal een half uurtje vol gas hoefden te geven, konden in tegenstelling tot een week eerder bij Purmersteijn het verschil niet maken.
Polletje
Het polletje én het veld zouden het team mentaal hebben gebroken. Nu kan dat van grote invloed zijn. Het polletje van Bakker deed denken aan het polletje van Van Breukelen op 12 april 1987. Tijdens het duel van PSV met Feyenoord in De Kuip sprong de bal via een oneffenheid in het gras weg toen de Oranje-sluitpost het leer wilde uittrappen. Hij pakte de bal nogmaals op, wat natuurlijk niet mag, waarna arbiter Bep Thomas een vrije trap gaf waaruit Keje Molenaar namens Feyenoord in de negentigste minuut de 1-1 maakte. Het incident zorgde voor veel hilariteit en discussie in de media, waardoor Van Breukelen grote mentale problemen kreeg. Het kostte hem tijdelijk zelfs zijn plek in het Nederlands elftal.
In dit geval had Hollandia nog 45 minuten om alsnog de drie punten te veroveren. Het kon niet de beheersing opbrengen om VVOG onder druk te zetten. De noodgreep met Milan Schipper als stormram in de slotfase kwam te laat en leverde niets op. Enkele kilometers verderop in West-Friesland speelde SV De Rijp, in de Vierde Klasse weliswaar, op een nóg slechter knollenveld in Midwoud tegen MOC, de club van assistent-trainer Niels Eijkenaar.
Geheel tegen zijn gewoonte in oefende trainer Martin de Groot vorige week op het slechtste natuurgras dat hij kon vinden. Koploper De Rijp won met 1-2. Kortom, het gaat wat ver om alleen het veld de schuld te geven van de nederlaag. Jaylon Moi Thuk Shung bezorgde VVOG met zijn perfecte trap zeker niet onverdiend de zege in een competitie waarin elk punt telt.