De 29-jarige Marc Kuijn is ruim vier maanden geleden op de fiets vertrokken vanuit zijn woonplaats Lutjebroek, naar Nepal. Na een eerdere update vanuit Kroatië laat hij nu weten ‘gestrand’ te zijn in de Iraanse hoofdstad Teheran, in afwachting van vergunningen voor de volgende landen waar hij doorheen trekt. “Ik geniet vooral van telkens nieuwe plekken en mensen ontdekken. Soms zit je op de fiets en gaat alles vanzelf. Dat zijn de beste dagen.”
Uitgezwaaid door familie en vrienden vertrok Marc op 20 mei vanuit Lutjebroek. Zijn doel is om volgend voorjaar in het Zuid-Aziatische land Nepal aan te komen, waar hij in 2022 een aantal maanden verbleef om vrijwilligerswerk te doen. “Zo’n fietstocht heb ik altijd al willen maken. En nu kan ik er tijd voor maken”, vertelde hij voordat de reis van zo’n 10.000 kilometer begon.
Via Pakistan en India naar Nepal
Inmiddels is Marc ‘gestrand’ in de Iraanse hoofdstad Teheran. Daar is hij in afwachting van een visum, om door te kunnen fietsen in Pakistan en India. “Tot dat geregeld is zit ik nog even vast”, legt hij uit. “Ik wilde eigenlijk via Turkmenistan fietsen, maar dat is lastig. Je kan voor dat land alleen een toeristenvisum krijgen. En die kosten 500 euro per dag. Dat zie ik niet zitten.”
Via Pakistan is het volgens Marc ook mogelijk alles te fietsen. Dat is ook een van de doelen van zijn reis. “De komende weken hoop ik wat meer te kunnen zeggen”, gaat hij verder. “Tot dan is het de bureaucratie afwachten en geduld hebben.”
‘Iraniërs zijn verbazingwekkend gastvrije mensen’
Ondanks deze perikelen geniet de 29-jarige Lutjebroeker nog iedere dag van zijn reis naar het Zuid-Aziatische land Nepal. “Het fietsen zelf gaat nog probleemloos”, zegt Marc. “En het leukst vind ik het om mezelf uit te dagen, en om nieuwe mensen, culturen en uiteraard de natuur te bezoeken. Wat ook mooi is, is dat ik niet tijdgebonden ben. En dat je je dan realiseert hoe ver je al gekomen bent, en hoe gek het is dat je met de fiets op eigen kracht al in Iran bent gekomen.”
Met zijn racefiets en spullen kampeert Marc veel ‘in het wild’, maar ook verblijft hij in hostels, op campings en bij mensen thuis. Tot nu toe is Turkije het mooiste land wat hij bezocht heeft, maar Iran lijkt daar straks bovenuit te stijgen. Vooral de gastvrijheid van de mensen roemt hij,
“Dat is verbazingwekkend. Als je in Nederland achtervolgd wordt in de supermarkt maak je je zorgen. Maar hier achtervolgen ze je om je boodschappen te betalen”, zegt Marc lachend. “Het is ongekend.”
“Het leukst vind ik het om mezelf uit te dagen, en om nieuwe mensen en culturen te bezoeken”
Marc Kuijn, fietsend onderweg naar Nepal
“Ik denk dat het aantal uitnodigingen om te blijven slapen bij mensen ook gaat stijgen”, gaat hij verder. “Aan het begin van de reis had ik mij voorgenomen om een goed aanbod niet af te slaan. Maar dat is in Iran soms zo lastig, dat ik de tijd voor mezelf wat mis en toch een paar keer ‘nee’ moet zeggen.”
Göbekli Tepe en Mount Damavand
Een van de redenen waarom de reis van Marc via Turkije loopt, is de ruïne van Göbekli Tepe. Dit tempelcomplex werd in 1962 ontdekt, en is ruim 12.000 jaar oud. Het is daarmee tot nu toe de oudst ontdekte beschaving ter wereld. “Dat was bijzonder om te zien. Het was die dag zo’n 45 graden, en ik had de nacht er voor bijna niet geslapen”, zegt Marc over het bezoeken van de ruïne. “Maar gelukkig kon ik er evengoed erg van genieten. Het is bijzonder iets te zien dat zo lang geleden gebouwd is, en waar nog maar vijf procent van is opgegraven.”
Ook beklom hij in Iran de berg Mount Damavand. Met 5.671 meter is deze slapende vulkaan de hoogste berg in Iran. Hoewel Marc Kuijn geen klimmer is, en naar eigen zeggen eigenlijk niet wist waar hij aan begon, wist hij met een groep anderen toch de top te bereiken. “Dat was vrij riskant, aangezien je niet aan hoogtes gewend bent”, vertelt hij daarover. “Dus ik kreeg last van hoogteziekte.”
“Gelukkig ging het goed”, gaat hij lachend verder. “Alleen had ik nadat we beneden gekomen waren enorme spierpijn in mijn bovenbenen. Aangezien je die niet veel gebruikt op de fiets.”
Aankomst in voorjaar 2024
Met een paar duizend kilometer in de benen zit bijna driekwart van de reis die Marc maakt erop. Voor hij vertrok, vertelde hij dat hij verwacht in het voorjaar van 2024 aan te komen op zijn Nepalese eindbestemming.
Naast de uitdaging voor hemzelf heeft de 29-jarige Lutjebroeker een goed doel aan zijn reis verbonden: Bright Futures of Bardia. In deze Nepalese regio zorgen zij voor schoolgebouwen en onderwijs bij de lokale bevolking. Met zijn reis hoopt Marc duizenden euro’s op te halen. Je kunt Marc via deze link steunen.