De hervatting van de competitie liep voor Hollandia aanvankelijk op rolletjes. Tegen SJC zocht de ploeg van Lars Keppel met een 0-2 ruststand de kleedkamer op na een sterk optreden in de eerste helft. De anticlimax kwam toch weer in de slotfase: 2-2.

Verslag door: Erik Oudshoorn

Met grote spanning keken de meegereisde supporters van de club uit Hoorn op de klok van het scorebord. Zou Hollandia er nu eens in slagen een voorsprong in de slotfase vast te houden? En ja hoor, daar ging het toch weer mis. Van een miscommunicatie tussen doelman Dirk Bakker en aanvoerder Bart Spil profiteerde Tom Duindam in de negentigste minuut: 2-2.

Een hoge bal die net even verkeerd terecht kwam. Weg (terechte) overwinning, weg aansluiting met de veilige middenmoot. De druk wordt alleen maar groter nu ook Zuidvogels Hollandia op de ranglijst is gepasseerd en een degradatieplek steeds dichterbij komt.

Miscommunicatie

Als Hollandia al die punten in de slotfase niet had verspeeld zouden de Horinezen moeiteloos in de top 5 hebben gestaan. Lars Keppel kon uiteraard wel door de grond zakken toen hij zag dat de overwinning met de haven in zicht in rook opging. “De hele week hebben we hierop getraind”, aldus de vertrekkende oefenmeester. “Maar een miscommunicatie kun je vooraf niet voorkomen. Al vind ik dat de doelman altijd de regie heeft in zo’n situatie. Bart stond met zijn rug naar de bal. Ik begreep dat Dirk ook nog uitgleed. Het begint nu wel een patroon te worden dat wij in de slotfase steeds punten verspelen. Er is bij ons te vaak sprake van concentratieverlies in het laatste kwartier. Tja, en als je dan een tegenstander hebt die erin blijft geloven…”

Hoewel het vertoonde spel daartoe helemaal geen aanleiding geeft, bevindt Hollandia zich in een lastig parket. Beseft ook Keppel. “Dit is een knotsgekke competitie die straks op doelsaldo wordt beslist. Ik heb nog nooit meegemaakt dat het verschil tussen de voorlaatste en de nummer 5 slechts tien punten is.” De vraag is wie Hollandia nog kan passeren om het vege lijf te redden. Keppel: “Ter Leede, AFC ’34, Swift, DVVA, dat zijn de ploegen waarop we ons moeten richten.”

Hollandia dicteert

Het was in Noordwijk niet te zien dat SJC, de nummer 3 in de Vierde Divisie, liefst twaalf punten meer heeft dan Hollandia. Zeker in de eerste helft dicteerde de bezoekende ploeg het spel. SJC kreeg pas na een half uur de eerste kans. Toen had Hollandia al verdiend de leiding genomen.

Een perfecte vrije trap van Jim Broers van net buiten het strafschopgebied vloog in de 25e minuut in het net. In de eerste minuut had de nummer 10 al de 0-1 op het scorebord kunnen brengen. Zijn kopbal uit een voorzet van Freek Vrenegoor werd fabuleus gered door doelman Lex Hoogervorst.

“Ik probeerde tegendraads te koppen, maar de bal viel niet goed”, verklaarde Jim Broers tot zijn spijt in de riante kantine van SJC. De inwoner van Westwoud kreeg van Keppel de voorkeur boven Luke Abelskamp, omdat hij bij balverlies meer vuile meters maakt. Na een moeilijke eerste seizoenshelft lijkt hij terug in de strijd om de positie van aanvallende middenvelder in Hollandia 1.

De sierlijke middenvelder raakte op 20 oktober geblesseerd aan zijn sleutelbeen in het duel met JOS Watergraafsmeer. Foto’s in het ziekenhuis wezen uit dat een operatie niet nodig was. Maar hij heeft er nog steeds pijn aan. Het genezingsproces kon een half jaar duren. En dan helpt het niet als hij zo hard wordt aangepakt als tegen SJC. Arbiter Max Kok is zeker in de leer geweest bij Bas Nijhuis en trad er niet tegen op. Jim Broers: “Bij drie van de vijf kopduels kreeg ik ellenbogen in mijn rug. Morgen zal ik met pijn in mijn nek opstaan.”

Focus

Na de blessure aan zijn schouder kostte het Broers enige tijd om weer in conditie te komen. Zijn vrije trap en neusje voor het doel blijven een belangrijk wapen. Vroeger trainde hij veel op dode spelmomenten. Nu lijkt het vanzelf te gaan. “Je moet je goed focussen voor je achter de bal gaat staan”, vertelt hij bij het verorberen van een patatje met.

“Het maakt mij niet zoveel uit of de bal links of rechts van het doel ligt. Ideaal is op 28 meter afstand tot vijf meter van het zestien metergebied.” En over de competitie: “We doen het zelf, steeds die voorsprong weggeven. Het komt goed.”

De marge tegen SJC werd vergroot door Daniël Schermer. De dit seizoen soms tobbende centrumspits speelde een prima eerste helft. Hij was een goed aanspeelpunt, won veel duels en… maakte een fantastische goal. Uit een corner van Dennis Jansen hakte hij de bal in de hoek van de tweede paal. Een verdediger trapte de bal achter de lijn uit het doel, maar de assistent gaf direct het sein van doelpunt.

Slag op het middenveld

Schermer hoopt dat hij weer een kans krijgt na aan het einde van het gewezen kalenderjaar op de bank te zijn beland. “Hopelijk kom ik nog aan meer dan acht goals toe”, zegt hij nu de teller op drie staat. “Op de trainingen gaat het goed. In het oefenduel met AFC (4-1 nederlaag, red.) kon ik vorige week negentig minuten vol maken.”

De routinier probeerde te analyseren waar het mis ging tegen SJC. “Dit gelijkspel voelt als een nederlaag. We liepen in de tweede helft steeds meer naar achteren waardoor we de slag op het middenveld verloren.”

Het was verdediger Dirk Jan van den Oever die voor SJC in de tweede helft al snel de aansluitingstreffer maakte. Daarna gingen de Noordwijkers heel opportunistisch spelen, met hoge, lange ballen, terwijl Hollandia het leer steeds moeilijker in de ploeg hield. Dat leverde ook wel kansen op voor SJC. Toch kregen Niels Koster (vrij voor de doelman) en Bart Spil (kopbal voor de doellijn over het doel) nog alle mogelijkheden om de wedstrijd te beslissen. Maar in plaats daarvan volgde weer een geweldige domper.