Zondag 22 juni vond de zesde editie plaats van de IronMan West-Friesland in vrijwel ideale omstandigheden. Meer dan tweeduizend deelnemers, professionele triatleten en recreanten, verschenen aan de start op de Oude Doelenkade. Van tevoren gevreesde incidenten vanwege de hitte bleven uit. De snelste deelnemer bij de heren was de Deen Mathias Lyngsø Petersen. De snelste vrouw was Marlène de Boer.

De West-Friese IronMan is ongekend populair vanwege de unieke ligging aan het Markermeer en het oer-Hollandse cultuurlandschap. Met fraaie kustplaatsen, een rijke geschiedenis en de Westfriese Omringdijk zijn er veel bezienswaardigheden langs het parcours.

De tropische temperatuur van de dag ervoor was gedaald tot een aangename 21 graden. Daardoor kon het hitteprotocol worden afgeblazen. Tijdens de inschrijving was het dringen, met vele Engelssprekenden, Duitsers, Belgen, Denen, Noren, Finnen en ook veel Fransen, waaronder Clement Pichon uit Bordeaux waar we na afloop mee in gesprek gingen. Velen gingen na de inschrijving het parcours verkennen: 1,9 kilometer zwemmen in en rond de haven, vervolgens 90 kilometer fietsen en tenslotte 21,1 kilometer hardlopen.

De start aan de Oude Doelenkade

Vanaf zeven uur ’s morgens konden de eerste deelnemers aan de Oude Doelenkade het water in, waarna om de vijf seconden een groep van vijf deelnemers te water ging. De tijd wordt geregistreerd middels een elektronisch plaatje dat de triatleten op hun lichaam dragen. Al vroeg vielen enkele deelnemers uit omdat ze tijdens het zwemmen water binnen hadden gekregen. De aanwezige waarnemers van de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) hadden al gewaarschuwd voor de golfslag in het Hoornse Hop, maar vanwege de stand van de zon had de organisatie ervoor gekozen om de zwemmers niet vol met hun gezicht tegen de zon in te laten zwemmen.

Tijdens het fietsen liep een enkeling tegen een zogeheten blauwe kaart aan. Die krijg je toebedeeld als je te dicht achter een voorganger blijft hangen om te kunnen profiteren van de windvang.

Eén deelnemer liep tijdens het laatste onderdeel rechts in plaats van links langs de dranghekken. Daarom rende hij te veel meters. Het vormde geen aanleiding om hem te diskwalificeren.

Foto: Wally Ooms / deelnemers komen uit het water in het Julianapark


Persoonlijk record verbeteren is het belangrijkste doel

Het merendeel van het deelnemersveld voltooide de triatlon. Bij de grootste groep atleten is de ambitie niet om op het erepodium te belanden, maar om hun eigen persoonlijk record aan te vallen. Als eerste kwam de Deen Mathias Lyngsø Petersen over de streep in 3:44. De eerste vrouw was Marlène de Boer in 4:12. Direct na aankomst maakten de deelnemers gebruik van de mogelijkheid om te hydrateren, een banaantje te pakken en ook een patatje te eten. Vervolgens kon men zich laten behandelen door een van de vele aanwezige masseurs.

Clement Pichon

Als te doen gebruikelijk pikten we er weer een Franse deelnemer uit om te vernemen hoe zijn verblijf in Hoorn beviel en hoe zijn persoonlijke race was verlopen. Ditmaal spraken we uitgebreid met de 23-jarige Clement Pichon, afkomstig uit Bordeaux. Zijn ouders waren overgekomen om hem te volgen tijdens zijn poging om zijn persoonlijk record aan te vallen. Dat lukte overigens met vele minuten. Clement deed er iets meer dan vijf uur over.

Hij had zich voorbereid door veel te fietsen, hij is wielrenner van huis uit, veel te hardlopen en ook zijn minst favoriete onderdeel te trainen: het zwemmen. Hoorn was zijn eerste Ironman. Die achtte hij zeer geschikt voor een debutant, met name omdat West-Friesland plat is en er geen hoogteverschillen moesten worden overwonnen. Een hotel vinden was niet eenvoudig. Die waren al maanden van tevoren volgeboekt. Dankzij een annulering kon hij toch terecht. Het was zijn eerste bezoek aan Hoorn, maar heeft eigenlijk niet meer gezien dan de haven en een stukje van de binnenstad. Die kon hij hij zeer waarderen.

Foto: Wally Ooms / Clement Pichon, Franse deelnemer uit Bordeaux


Goede organisatie

Over de organisatie was hij zeer te spreken. Het parcours heeft hij ervaren als uitermate prettig, met name ook omdat het overal vlak is. Hij verwachtte rond 13.00 uur aan te komen en dat werd zelfs ietsje eerder.

Clement raadt mensen aan die overwegen deel te nemen om lid te worden van een club, om zo met elkaar op te trekken en van elkaar te leren. Ook video’s bekijken levert veel info op, o.a. over voeding, sportdrankjes, gelletjes etc. Er bestaat ook poeder waar je water bij doet, zodat het een sportdrankje wordt. Na afloop wilde hij graag wat souvenirs uit Hoorn meenemen en samen met zijn ouders de stad bezoeken.

Prijsuitreiking

Om half zes vond de prijsuitreiking plaats aan de snelste deelnemers en de winnaars in de verschillende leeftijdscategorieën. Ook werden de 500 vrijwilligers uitvoerig bedankt. Zonder hen geen triatlon. Verder werden de slots bekendgemaakt. Een slot is een toegangsbewijs tot een volgende race en wordt toegekend aan de beste atleten per leeftijdscategorie, onder de voorwaarde dat ze het accepteren. Het geeft recht op een volgende deelname, maar er moet wel gelijk worden afgerekend.

Of er volgend jaar weer een West-Friese Ironman wordt georganiseerd? Als het aan de organisatie en de deelnemers ligt bestaat er geen twijfel; zij waren zeer te spreken over het parcours en de locatie van de editie 2025.