Het einde van dit jaar nadert. Zal het jaar 2024 ooit deel gaan uitmaken van het canon van de vaderlandse geschiedenis? Wat de Hoornse 2024 betreft hoogstwaarschijnlijk niet. Misschien dat je het jaartal kunt koppelen aan het grootste aantal fractieoverstappen ooit. Niet dat er zich verder in de stad niks interessants heeft voorgedaan, maar de gedenkwaardige momenten zijn over het algemeen niet canonwaardig.
Dinsdag wordt de laatste raadsvergadering van dit jaar gehouden. Er staan bespreekonderwerpen op de agenda die geen hamerslagonderwerpen zijn, omdat in de laatstgehouden vergadering van de raadscommissie een handjevol fracties toch meenden een paar accentverschilletjes te moeten aanbrengen.
Er zijn raadsmiddelen aangekondigd. Moties om een paar manieren van gemeentebelastingpenningen te kunnen innen te veranderen. De verordening toeristenbelasting bleek ook motiewaardig te zijn. Motiewaardigheid is ook gevonden in het voorstel voor de toeristische bewegwijzering.
Natuurlijk dien je de vraagtekens van de diverse fracties, overigens voor het merendeel fracties van de oppositie, serieus te nemen. Waar de coalitiefracties bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen trots kunnen aanwijzen welke fraaie zaken de stad rijker is geworden dankzij hun inspanningen, zullen de oppositiefracties voornamelijk stemmenwinst zien te genereren met verhalen over wat er allemaal niet is gedaan. Wat echt van belang is bij onze veertien fracties is niet zozeer of je gelijk hebt, maar of je gelijk krijgt. Wat je niet duidelijk kunt maken in een commissievergadering probeer je met een motie nogmaals.
Wel als hamerstuk gepresenteerd is het voorstel om de spreektijd per fractie af te spreken. Er is gekeken naar de manier waarop dat in andere gemeenten is georganiseerd. Natuurlijk kun je zeggen dat het handig is om daar afspraken over te maken omdat een vergadering anders veel te lang kan uitlopen. Ik moet bekennen dat ik het daar in een paar columns ook over had.
Wanneer vergaderingen uitlopen is dat vooral te wijten geweest aan sprekers die hun standpunt vele malen wisten te herhalen. De lengte van de pitchtijd is geregeld met een belletje. Doordat het belletje pas klinkt wanneer de afgesproken tijdspanne per pitch is bereikt, kreeg je de situatie dat je eigenlijk wel gek moest zijn om die toegestane spreektijd niet volledig te benutten.
Er werd in de mogelijkheid om elkaar vragen te stellen of vragen te stellen aan de dienstdoende wethouder veel overbodigs gezegd. Vragen naar de bekende weg was af en toe gewoonte. Wat ik als regelmatige toehoorder wel eens miste was het belang van afwegen van argumenten. Een echt debat tussen mensen om een problematiek serieus uit te diepen. Een politicus hecht minder aan een echt debat.
Een politicus moet scoren, het liefst met pakkende oneliners die door een gretige pers kan worden opgepakt. High fives in de fractiekamers wanneer dat lukt. Echte debatten tussen grote en kleine fracties krijg je niet door grotere fracties meer kletsruimte te geven. De voorgestelde manier van vergaderen dient eigenlijk alleen de wens om op een redelijke tijd weer thuis te kunnen zijn.
Misschien moeten politici in Hoorn en in de genoemde gemeenten in het voorstel zich eens achter de oren krabben en zich iets meer gaan afvragen in hoeverre een stuk van het gelijk dat zij zelf gevonden meenden te hebben ook bij een andere fractie naar boven kwam.
Ik heb in de afgelopen jaren gelukkig een paar momenten beleefd, dat raadsleden zich lieten overtuigen door argumenten waar een andere fractie mee kwam. Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat ik het niet gelukkig vind dat dit veel te weinig voorkwam. Of de nieuwe kulpraatafspraak een verbetering zal opleveren betwijfel ik.
Misschien moet ik maar nooit meer opmerkingen maken over de lengte van vergaderingen. Ik kan ontzettend tevreden zijn bij tot middernacht gevoerde echte debatten en uitermate chagrijnig bij eindeloos herhaald geleuter dat toch binnen de gestelde tijd is gehouden. Ik denk dat het jaar waarin de Hoornse fracties ontdekken wat echte raadsgesprekken zijn gerekend moet worden bij een Hoornse canon.
Disclaimer: De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. Streekomroep West-Friesland is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom en onafhankelijk.