Ze had eigenlijk deze week met de fiets aan willen komen in de Italiaanse plaats Pisa. Maar in plaats daarvan zit Petra Kooistra uit Venhuizen al bijna anderhalve week thuis met een gebroken been. Het volledige herstel kan nog bijna een jaar duren, vertelt ze. “Ondanks dat het tegenvalt, merk ik per dag vooruitgang. Dat geeft de burger moed!”

Vol goede moed stapte Petra Kooistra op zondag 21 juli op de fiets bij inloophuis Pisa in Hoorn. In 18 dagen wilde ze een tocht maken van de West-Friese stad naar de Italiaanse plaats Pisa. Een rit van ongeveer 1.800 kilometer, die een vervelende periode af moest sluiten. Tien jaar geleden is namelijk een kwaadaardige tumor in een bovenbeen gevonden en weggehaald. De fietstocht naar Pisa maakte ze alleen, aangezien haar gezin aangaf niet mee te willen.

De tekst gaat verder.

Foto: Petra in voorbereiding op haar tocht van Pisa naar Pisa. Bron: WEEFF / Sander Huisman.

Na iets meer dan een week verandert de droomtocht in een nachtmerrie. Petra komt in Frankrijk ten val als zij met de fiets aan de hand loopt, en breekt haar bovenbeen. Ze belt de hulpdiensten en wordt door twee Nederlandse schoonzussen die in deze Franse plaats wonen bijgestaan. In het ziekenhuis wordt Petra geopereerd, en kan ze gaan werken aan het herstel. Fietsen zit er voorlopig niet meer in.

Meest wennen aan plotselinge verandering

“Mijn man Remko heeft me vorige week bijgestaan en die woensdag op de achterbank mee naar huis genomen”, begint Petra haar verhaal. “Voor de komende zes weken moet ik met krukken lopen, en daarna weer langzaam opbouwen. De verwachting is dat het herstel zo’n zes tot twaalf maanden gaat duren.”

Dankzij de fysiotherapeut kan de vrouw uit Venhuizen enkele oefeningen doen waarbij ze haar been onbelast kan bewegen, spieren aan mag spannen en op krukken licht mag belasten. “Momenteel zit er nog veel vocht in het been waardoor buigen niet gaat en het pijn doet”, licht ze verder toe. “Het herstel valt me wel tegen. Maar door de oefeningen heb ik het gevoel iets meer te kunnen doen en de regio over mijn eigen gezondheid weer een beetje terug heb.”

Waar ze het meest aan moet wennen is de plotselinge omslag van inspanning. Van het avontuur op de fiets en actie die daarbij hoort, bestaat het gebied dat Petra nu kan bestrijken uit enkele vierkante meters in huis. “Gelukkig heb ik mijn gezin om mij daar ook mentaal in te ondersteunen.”

Gezin helpt bij huishouden en kampeert in tuin

Want zelfs ontbijt maken in de keuken, en die meenemen naar tafel, is een bijna onmogelijke opgave met krukken. Het gezin van Petra helpt dan ook waar nodig. Ze doen boodschappen, helpen met koken en in de huishouding, maar ze geven hun vrouw en moeder ook bijvoorbeeld drinken als Petra dorst heeft.

De geplande vakantie naar Italië deze zomer moet het gezin uit Venhuizen overslaan. “Gelukkig is dat voor niemand een probleem”, vertelt Petra. “We wonen prachtig en met dit mooie weer zwemmen en kamperen we bij huis. De kinderen hadden deze week zelfs twee tentjes in de tuin staan.”