Sebine denkt in de rouwkas in Hoorn extra aan haar overleden broertje Vince

Dat verlies en rouw niet aan leeftijd gebonden is, laat de tijdelijke rouwkas in Hoorn wel zien. Twee weken lang kunnen geïnteresseerden die iets of iemand missen langskomen. Groep 8 van de Bernardus van Bockxmeerschool bracht een bezoek, om er kaarsjes te branden en emotionele boodschappen achter te laten. “Ik mis mijn opa en oma heel erg.”

Met grote zorgvuldigheid ontsteekt Sebine een kaarsje. Als ie eenmaal brandt, doet ze plechtig een stapje achteruit. “Ik steek dit kaarsje aan voor mijn broertje Vince. Hij is tijdens de geboorte overleden. Dat vind ik heel verdrietig, maar vind het fijn dat ik hier iets meer aan hem kan denken.”

Kaarsje aansteken

Het zijn juist deze verhalen die initiatiefneemster Anita de Bode raken. De rouwkas is een bijzondere plek, bestemd voor iedereen die iets of iemand mist. “Dat kan ook je land zijn, of je gezondheid. Hier is tijd en ruimte om aan het verlies te denken. Je kunt een kaarsje aansteken, iets op een lint schrijven, een boodschap in het boek achterlaten, of even gaan zitten.”

Het oog valt op een uitgeknipte ster, oranje van kleur en versierd met glitters. De boodschap is hartverscheurend: ‘Ik wens dat ik kon vliegen en papa kon halen’.

Tekst gaat verder onder de foto.

Tijdens een bezoek aan eenzelfde rouwkas in Amsterdam wist ze: dit moet ook in Hoorn komen. Met medewerkers van gemeente en ondernemers is het later zover. En meteen met succes, want de rouwkas in het centrum van de stad trekt veel bekijks. Alleen al op de eerste dag kwamen er meer dan 500 bezoekers naar het glazen rouwcentrum. De kas staat er nog tot 29 december, op de hoek van het Dal en de Gedempte Turfhaven. 

“Mijn vrouw is iedere dag in mijn hart en hoofd, maar nu is er ook een plekje voor haar”

Bezoeker aan de rouwkas in Hoorn

Ze voelt veel dankbaarheid onder de bezoekers. Zo kwam er een wat oudere man naar haar toe. “Hij zei: ‘Mijn vrouw is iedere dag in mijn hart en hoofd, maar nu is er ook een plekje voor haar’. Dat is toch prachtig? Je ziet dat er veel linten worden beschreven, dat er veel kaarsjes worden aangestoken. Dat betekent dat je echt niet alleen bent in je verlies, dat hebben er allemaal mee te maken.”

Twee cavia’s en opa en oma

Ook groep 8 van de Hoornse Bernardus van Bockxmeerschool bracht een bezoek aan de kas. Het werd een emotioneel bezoek. Kaarsjes werden aangestoken, boodschappen achtergelaten. “Ik denk aan mijn twee cavia’s en aan een vriendin. Mijn cavia’s zijn overleden en de vriendin zie ik niet meer”, zegt Zoë. 

Fenna denkt vooral aan haar overleden opa’s en oma. “Die mis ik heel erg. Mijn opa en oma pasten altijd op mij, twee keer in de week. Nu moet ik alleen naar huis en dat vind ik wat minder. Ik zou liever bij mijn opa en oma willen zijn. Maar het is wel fijn om even aan ze te denken, mooi dat deze kas er is.”