Tine (71) woont al bijna haar hele leven in Wijdenes. De afgelopen 40 jaar heeft ze haar intrek genomen in een authentiek huisje met een monumentale status. Ze is verliefd op haar woonplek, maar houdt ook van de stad. Voor een bioscoopbezoek gaat ze naar Amsterdam om daarna, opgeladen door de energie van de grote stad, weer terug te keren naar haar geliefde thuis. We ontmoeten Tine, nog altijd werkzaam als docent kunst- en cultuurgeschiedenis, in haar bloemrijke achtertuin.

De Stand van NH is een journalistiek project van NH Nieuws, waarbij we verder willen kijken dan de waan van de dag. Het team gaat de regio in, belt aan en kijkt letterlijk achter de voordeur. We zoeken hiermee een antwoord op de vraag: hoe gaat het met de mensen in de regio? Welke thema’s vinden zij belangrijk? Welke problemen ervaren zij, welke kansen zien ze.

“Ik ben hier altijd gelukkig. Ik had wel een tijdje moeite met overlast van nieuwe buren, maar dat is er gelukkig niet meer, of in elk geval is het nu leefbaar. Ik ben geboren in Blokker en verhuisde als baby naar Wijdenes. Tussendoor heb ik ook nog wel op andere plekken gewoond, maar dat was steeds van korte duur.”

Geur van biggetjes 

“Ik ben een echte West-Fries. West-Friezen zijn kort en bondig in taal en emotie. Ze drukken meteen de essentie uit. Daar houd ik wel van. Verder houd ik van de weidse verte, het groen, de schone lucht en beesten. De geur van koeien en biggetjes bijvoorbeeld, vind ik heerlijk. In mijn kindertijd kwam mijn buurman ons altijd ophalen zodra hij jonge varkentjes had. Ik kan nu nog steeds de geur ruiken.”

Import is goed 

“Wijdenes is een heel leuk dorp. Iedereen groet elkaar, maakt een praatje, is open en laat ieder in zijn waarde. Verderop ligt Venhuizen, daar vind ik het heel anders. Ik heb daar op de basisschool gezeten en ervaarde toen al een andere mentaliteit. Het is ook een geloviger dorp, misschien dat dat het is. Ik hou echt meer van Wijdenes. Al vanaf de jaren 60 komen hier mensen van buiten wonen. Maar import is goed. Die mensen brengen weer iets anders in. Je moet geen eilandbewoner worden. Dan krijg je als het ware mentale inteelt.”

Boeren moeten om 

“Er liggen hier wel grote uitdagingen op het vlak van de natuur en de agrarische sector. De ammoniaklucht bijvoorbeeld die ik opsnuif, dat is bijna onverantwoord. En als ik zie wat hier aan gif de grond in gaat, dat kan eigenlijk niet. Het moet allemaal wat mij betreft op een veel meer natuurlijke manier. “

“Ook in deze regio zijn mensen die vlaggen omdraaien, omdat ze boos zijn door de stikstofplannen. Ik zoek de discussie niet met ze op, tenzij zij het gesprek aangaan. Ik snap de boosheid bij de boeren heel goed. Ze zijn gemangeld tussen ‘zigzagbeleid’ van de overheid, de agro-industrie en de banken. Maar ik vind wel dat de boeren daar een eigen verantwoordelijkheid in hebben. Ze hadden ook andere keuzes kunnen maken, zoals bijvoorbeeld biologische boeren doen.”

Stemmen met hoofd of onderbuik 

“Ik ben dan ook bezorgd over de nieuwe verkiezingen. De BBB zou wel eens heel groot kunnen worden, maar dat is geen ervaren bestuurderspartij. Ze krijgen invloed door stemmers die niet met hun hoofd stemmen, maar met hun onderbuik. Ik geloof dat besturen een vak is waar je voor gestudeerd moet hebben. Dat mis ik ook altijd hier in het lokale bestuur. Tegenwoordig denken mensen al heel gauw dat ze bestuurder kunnen zijn. Dat is jammer, want het gaat over grote dingen, over mensen.”

“Ik vind het prima dat Rutte niet meer terugkomt door alles wat er aan hem kleeft. Maar het was wel een ervaren bestuurder die ook internationaal goed voor de dag kan komen. Hetzelfde geldt voor Kaag, die ook de politiek verlaat. Wat krijgen we ervoor terug? Dat baart mij zorgen.  Ik weet nog niet waar ik op ga stemmen in november, maar misschien wordt het, net als bij de Provinciale Statenverkiezingen, D66. Ze zijn liberaal, maar ook weer niet ’te’ en ze hebben ook een sociale kant. Ze willen vergroening, verduurzaming, de hele maatschappij moet om. Daar ben ik het helemaal mee eens.”

Bewust eenvoudig leven 

“Ik ben gelukkig, ik geef mijn leven een 8. Ik woon fantastisch, heb fantastisch werk en een geweldige dochter. Ik leef bewust eenvoudig: niks op je nek, niet zo veel moeten ‘hebben’. Ik zou dat iedereen willen aanraden. Leef eenvoudig, daar word je erg gelukkig van. Wat ik wel nog zou willen hebben, is wat meer grond. Daar zet ik dan een paar mooie varkentjes op.”

Lees hieronder de verhalen van Mariëtte, Kobus, Pascal, Johan en Francien