In de Enkhuizer nieuwbouw willen inwoners de leefbaarheid van hun wijk verbeteren. Op de to-do lijst staat het oplossen van parkeerproblemen, wateroverlast en zwerfafval. Omdat er vanuit de gemeente niet direct oplossingen voor waren, neemt de buurt het heft in eigen hand. Van ondernemers kregen ze ruim 15.000 euro en door nauwe samenwerking met de gemeente krijgen de plannen steeds meer vorm. De eerste stappen zijn dit weekend gezet, waarbij ook de burgemeester een handje meehielp.
“Noaberschap”, noemt burgemeester Eduard van Zuijlen dit initiatief in zijn stad. Dat is Drents voor de gezamenlijke plicht om te zorgen voor de noabers (buren).
Dit weekend is de eerste stap gezet: de bloemperken zijn onkruidvrij gemaakt. En diverse tuinen kregen een make-over. “Dat doen we voor twee woningen waar de mensen niet zelf de tuintjes kunnen bijhouden.” Burgemeester Eduard van Zuijlen nam zelf ook een schoffel in de hand. Hij bewondert het buurtinitatief, waarvan deze opknapbeurt slechts het kleine begin is.
Er liggen ook grotere plannen op tafel, zoals het opnieuw bestraten van de wegen en herindelen van de parkeervakken. Maar in hoeverre voel je je als inwoner verantwoordelijk voor jouw eigen leefomgeving?
Als het aan Silvia Schavemaker ligt, steken de buren samen de handen uit de mouwen voor een mooiere omgeving. Ze kwam drie jaar geleden in de wijk wonen en ergerde zich aan de vele tegels, ze miste kleur om zich heen. “Als eerste heb ik hier in de buurt de verfkwast gepakt en de voordeur geel geverfd”, zegt ze. “‘Geel?!’ zeiden de buren. Maar inmiddels heeft iedereen de voortuin aangepakt.”
Afval, water, parkeren
Haar werkgebied heeft ze uitgebreid van de voortuin naar de hele wijk. Een “grauwe” wijk, volgens Silvia, waar heel wat verbeterpunten zijn. Via een vragenlijst heeft ze in kaart gebracht wat er in de buurt moest verbeteren: “Er kwam naar voren dat afval een groot probleem is, wateroverlast op de speelveldjes en we hebben een parkeerprobleem.”
Lees verder onder de foto.
Dat er vanuit de gemeente niet direct oplossingen waren voor die problemen, maakte voor Silvia niet uit. “Ik zeg altijd: ‘klagen helpt niet, je moet het gewoon doen’.” Ze belde en mailde naar bedrijven in de buurt en dat leverde 15.126 euro op. Vanuit de gemeente krijgt ze ondersteuning in het vinden van de juiste subsidiepotjes, ook bij de Provincie en het Rijk.
Donaties van ondernemers
Zo kreeg het project vierduizend euro uit het Enkhuizer ondernemersfonds. Maar omdat het hier gaat om een burgerinitiatief – geen stichting of vereniging – kunnen ze niet direct geld ontvangen. “Alle donaties betalen elkaar”, legt Silvia uit. “Ik zoek veel bedrijven erbij die materialen of een dienst kunnen leveren. Een gedeelte hoeven we niet te betalen en het restbedragje betaalt het ondernemersfonds bijvoorbeeld voor ons.”
Op die manier lukte het Silvia al om in de waterrijke wijk een grote aanlegsteiger te verwezenlijken, “het haventje.” De toekomstdoelen zijn het opnieuw aanleggen van de weg in verband met wateroverlast.
Speeltuin is zwembad
“Nu wonen we gelukkig op een soort schiereilandje, dus aan de buitenkant stroom het water in de sloten, maar in het midden hebben we er wel veel last van”, zegt Silvia. “Als het heeft geregend kunnen de speeltuinen door als zwembad.”
De plannen om daar iets aan te doen zijn nog in de maak. En realistatie duurt volgens Silvia nog jaren. Er ligt een conceptversie van het plan, maar dit moet nog door verschillende ogen bekeken worden. “Het is een wisselwerking tussen de gemeente en bewoners. Je moet wel naar elkaar willen luisteren om tot een oplossing te komen.”