Als de deurbel gaat veert hondje Daisy op van de bank en komt waaks blaffend de visite tegemoet. Dat was een paar weken geleden wel anders. Als Daisy in een ongelukkig moment de straat op rent en tot drie keer toe wordt overreden door een auto met aanhanger. Ze komt er wonderlijk genoeg met pijn en een schaafwond vanaf. Op deze dierendag wordt ze thuis extra vertroeteld. 

Het is dinsdagochtend, de zon schijnt, als baasje Tim grofvuil in de auto aan het laden is. De voordeur staat open. “Daisy is altijd binnen, maar nu liep ze nieuwsgierig naar buiten de parkeerplek op”, vertelt hij. Buren staan buiten met elkaar te praten.

Het is een wirwar van geparkeerde auto’s op de Drieboomlaan in Hoorn. Er staat een auto te wachten zodat de ander kan passeren. En dan gaat het mis. In een fractie van een seconde schiet Daisy de weg op. Terwijl ze de straat oversteekt, passeert de auto met aanhanger.  

“Ik wist niet wat ik zag en dacht: ‘Nu is het klaar met haar'”

Tim, baasje Daisy

“Ik schrok me kapot en in een flits zie ik haar onder de voorband van de stationwagen terechtkomen”, zegt Tim. “‘Shit, die is dood’, denk je meteen.” Daisy probeert op te krabbelen, maar ze rolt door over straat en komt daarna onder het achterwiel terecht. “Ik hoopte dat ze stil bleef liggen zodat ze niet nog een keer geraakt zou worden. Maar ze stond weer op.” Een derde klap staat haar te wachten. “Toen reed de aanhanger vol over haar hoofd heen. Ik wist niet wat ik zag en dacht: ‘Nu is het klaar met haar’.”

Buren schreeuwen van schrik en kijken machteloos toe. De auto met aanhanger stopt direct. Lange seconden tikken voorbij. Maar tot ieders verbazing, rent Daisy in sneltreinvaart, piepend haar huis binnen. “‘Gaat ze binnen dood?’ Ik begreep niet dat ze kon lopen”, zegt Tim. Trillend verstopt ze zich onder de bank. 

Tekst gaat verder onder de foto.

Na het ongeluk schiet Daisy weg onder de bank

Er wordt geen moment geaarzeld: Daisy moet zo snel mogelijk naar de dierenarts. Tim stapt met Daisy bij de buurvrouw in de auto voor een lift. Veel vragen: “Bloedt ze? Is ze nog bij?” Als verstijfd zitten ze in de auto. Daisy op de schoot van Tim. “Ik durfde niet te bewegen. Maar zag ogenschijnlijk niks aan haar. Ze was in shock.” Uit angst laat ze de boel lopen. 

De dierenarts is telefonisch voorbereid op Daisy’s komst. Er worden direct allerlei checks gedaan. Aan de blaas gevoeld, haar schedel, in de bek gekeken, temperatuur gemeten. Aan de binnenkant van haar linkerpoot zit een oppervlakkige schaafwond. Bazin Puck en dochter Roos Marie zijn nu ook naar de dierenkliniek gesneld, niet wetende hoe ernstig de situatie is.

Daisy wordt meegenomen voor röntgenfoto’s. Nog geen half uur later komt het verlossende antwoord: “Ze heeft niks gebroken en ook inwendig ziet het er nu goed uit”, vertelt de dierenarts. 

‘Ze heeft niks ernstigs’

Tim kan het niet geloven. “Hoe is het mogelijk?”, roept hij. Een hondje, kruising tussen een boerenfox en Jack Russel, van nog geen turf hoog, overreden door duizenden kilo’s auto, mét een aanhanger. “Waarschijnlijk heeft de auto net ‘hard genoeg’ gereden, waardoor ze kort onder de banden heeft gelegen”, verklaart de dierenarts. 

Daisy krijgt pijnstelling en mag mee naar huis. Lopen kan ze niet. Eten en drinken doet ze evenmin. Tim, Puck en hun vier kinderen, vertrouwen het niet. Gaan ze hun geliefde gezinslid alsnog verliezen? “De eerste nachten zijn we constant om en om bij haar geweest. Ze lag op de bank. We tilden haar overal naartoe. Naar de tuin om te plassen, bijvoorbeeld.”

Er zit weinig leven in. Veel meer dan doodstil liggen, doet ze niet. Totdat ze na een aantal dagen met haar staart begint te kwispelen. Bijna twee weken duurt het, voordat ze weer wat actiever is.

Tekst gaat verder onder de foto.

Hondje Daisy uit Hoorn overleefde een aanrijding

Inmiddels is het ongeluk ruim een maand geleden. Daisy zit weer op haar uitkijkpost in de vensterbank en springt blij blaffend naar de voordeur als er wordt aangebeld. Tim: “Ze heeft nog steeds wel last en moeite met het op de bank springen. Maar ze eet nu eindelijk weer in één keer haar bak leeg. Zo kennen we de oude Daisy weer.” 

Het is Tim die 2,5 jaar geleden een pleidooi houdt geen hond in huis te willen. “Niet nog een ziel waar ik me zorgen om maak.” Als hij met Puck bij het nestje gaat kijken, zijn ze opslag verliefd en gaat Daisy mee naar huis. Nu zou hij niet anders meer kunnen bedenken. “Ze hoort bij ons gezin, het is zo’n lief beest. Ze is de lieveling van onze dochter, waar ze aan het voeteneind in bed slaapt, of bij ons. En nog steeds denk ik: ‘Jeetje, dat jij nog bij ons bent, dat is ongelooflijk’.” 

En omdat het vandaag dierendag is, wordt Daisy extra verwend. Tim: “Als ik straks uit mijn werk kom, ga ik zeker wat lekkers voor haar halen.”

Zoon Rijk knuffelt Daisy op de bank