Maar liefst zes van de zeven burgemeesters van West-Friesland waren aanwezig op het Streekplein bij de viering van de West-Friese veteranendag. Dit jaar werd, met een kranslegging, een gevarieerd programma en een blauwe hap (een Indonesische lunch), stilgestaan bij het feit dat Nederlanders al 80 jaar in vrijheid mogen leven.
De dag begon met een toespraak door burgemeester Wortelboer van Stede-Broec. Hij benadrukte het belang van verbinding tussen de krijgsmacht en burgerij: “Zeker in tijden als deze, want vrijheid is iets wat we echt moeten onderhouden.”
Tekst gaat verder onder de video
Namens defensie voerde majoor Marco Kroon het woord. “De aanwezigheid van [bijna] alle burgemeesters van West-Friesland ervaren wij als een teken van respect.”
Kransleggingen afgesloten met taptoe
Vervolgens vond een korte herdenking en drie kransleggingen plaats bij het herdenkingsmonument van Truus Menger. Namens de veteranen werd dat gedaan door de 96 jarige Simon Keesman van Garderegiment Grenadiers en Jagers. Hij diende van 1946 tot 1948 in Nederlands Indië. De ceremonie werd plechtig afgesloten met een taptoe, terwijl de aanwezige veteranen strak in de houding salueerden.
De dag werd georganiseerd door het Comité Veteranendag Stede Broec. De 47-jarige korporaal 1e klasse Danoata Keur van het Comité: “Dat deden we met z’n zevenen en echt samen.” Zelf diende ze in Kosovo en Irak. “Bij beide missies zat ik bij de geneeskundige dienst. In Kosovo was ik chauffeur op een ambulance. Dan reed ik om vier uur ’s nachts achter de konvooien aan, maar in Iraq ben ik nauwelijks buiten de poort geweest. Daar werkte ik in de kampapotheek. Maar ik had daar ook een kapperstentje. ‘Knip maar raak’ kreeg ik dan te horen.”
Op deze dag kan je je verhaal kwijt
Het belangrijkst van een dag als deze zijn de ontmoetingen, vindt Keur. “Je kan je verhaal aan elkaar kwijt.” Hoe belangrijk dat is, bewijst het verhaal van de 86 jarige Jan Leijen. Hij diende van 1958 tot 1960 als marinier in Nieuw Guinea. “Daar zijn er honderdvier van ons gesneuveld.” Mevrouw Leijen kijkt bedenkelijk. “De herinneringen zijn lang niet allemaal positief”, zegt ze. Jan valt bij: “Ja, en vroeger konden we het er met elkaar over hebben. Maar er zijn er steeds minder. Ooit waren we hier met z’n zestienen. Nu zijn er daar nog maar vijf van over.”
De veteranendag vond plaats in de tropische hitte. Het devies was om goed te drinken. Het deed Jan Leijen terugdenken aan zijn sergeant. “In Nieuw Guinea vertrouwden wij de waterkwaliteit niet helemaal. En toen pakte hij een veldfles, goot hem leeg en zei: ‘net als de goede heer, kan een marinier 40 dagen zonder water’.”
