’Yes!’ zou een politicus in de aanlooptijd naar verkiezingen of aan het einde van een recesperiode waarin veel te weinig goede kansen liggen om je te profileren kunnen denken, wanneer zich ineens een gelegenheid voordoet, om de vinger te leggen op een vervelend te noemen situatie. Wanneer je die gelegenheid ziet, voordat de concullega’s dat doen, dan kun je gewoon even scoren. Je bent heel stom bezig wanneer je dat niet doet en die kans aan de andere fracties laat.
Zo zou ik of ieder ander kunnen denken over een misstand die door een overheid wordt veroorzaakt, welke direct door een alerte politicus alleen maar wordt opgemerkt en gebruikt om de eigen wakkerheid en toewijding aan de publieke zaak aan te tonen. Een kritische beschouwer zou de conclusie kunnen trekken dat er wel erg hard op de tamtam wordt gebeukt over iets lulligs.
We zien dat op landelijk gebied gebeuren wanneer er ook maar de geringste minder prettige gebeurtenis aanleiding kan zijn om daar via de media optimale voordeel uit te putten. Omdat we nu in de aanloop zitten naar zelfs twee verkiezingsrondes, mogen we aannemen dat dit vooral in deze periode zal spelen. Waar voorheen de wenkbrauwen werden gefronst, wordt nu oprecht klinkende verontwaardiging geuit in media die zich daarvoor met enige gretigheid ontvankelijk hebben opgesteld.
In Hoorn ligt het onderwerp AZC erg gevoelig bij mensen die menen dat aanwezigheid van asielzoekers binnen zicht- reuk- of zelfs aanraakafstand een enorme inbreuk betekent voor hen die hier via gebruikelijker kanalen bewoner zijn geworden. Er zijn heethoofden die in elke asielzoeker een verkrachter, inbreker of moordenaar zien.
Ik overdrijf nu niks, want ik heb dat volk langs zien komen via de socials. De meerderheid van de kamerfracties laat zich in zeer behoedzame termen uit over de opvang van asielzoekers, want een te optimistische uitspraak kan je zo een paar zetels schelen bij de verkiezingen. In Hoorn gaan we volgend jaar ook zetels verdelen en het zou toch jammer zijn dat je in plaats van vier slechts twee zetels zult bemachtigen, alleen maar omdat je je niet behoedzaam genoeg hebt opgesteld over deze prangende kwestie.
André van Beusekom van de fractie Van Beusekom/Vinkenborg, die zich steeds duidelijker opstelt als de veroveraar van de partijnaam ÉénHoorn, zul je waarschijnlijk nooit kunnen betichten van xenofobische verzonnen waarschuwingen tegen asielzoekers. Het andere partijlid, Robert Vinkenborg, heeft een zorgvuldig opgebouwde reputatie als beschermer van ‘arme sloebers’ en heeft er geen moeite mee de toekomstige bewoners van een AZC in Hoorn voorlopig als zodanig te zien. Doch een positie als de grote voorsprekers van asielbelangen zou een regeringspositie met een respectabel aantal ondersteunende fractiezetels in gevaar kunnen brengen. Ze zijn van deze fractie wel goed, maar niet gek.
Om toch niet over te komen als lijdzaam toekijkende raadsleden, werd driftig de publiciteit opgezocht over de manier waarop het huidige college omgaat met procedures. De mogelijke locaties voor een Hoornse AZC werden bekeken door het college en daar hoorde geheimhouding bij. Echte geheimhouding, waarbij raadsleden wel zaken mochten weten, maar de gewone burger niet. Nog niet, want er was een datum genoemd tot wanneer de snaveltjes toe moesten blijven. Geloof me, dat is moeilijk voor een politicus.
Wanneer je André zou zijn tegengekomen en een hartelijk gesprekje zou zijn gestart over luchtige zaken, maar ook over politieke dingetjes, omdat André per slot van rekening best gezien mag worden als betrokken en gepassioneerd Hoorns raadslid en omdat het toch een heikel onderwerp is dat nog lang niet is beslist, had het gesprek ondanks nauwelijks onmerkbare uitwijkpogingen, op het vestigen van een AZC in Hoorn kunnen komen.
André en overigens alle andere raadsleden, commissieleden, partijbestuursleden en beslist niet veel meer noodzakelijke meedenkers moesten geheimhouding betrachten en alle beidden met smart het afgesproken moment dat de openbaarheid mag worden opgezocht. Laat het in Hoorn nu het college van B&W zelf zijn, die ruim een week voor de datum de stilte verbreekt en dat zonder ieder die nog het zwijgen moesten betrachten te berichten dat de goegemeente op de hoogte gesteld mocht worden. André en zijn fractie zien hierin de mogelijkheid om hun nauwkeurige en correcte betrokkenheid met het onderwerp te illustreren.
Een tegengeluid dat bij nadere bestudering niet kan worden opgevat als tegenstand tegen een AZC, maar wel met de boodschap: we laten ons op gebied van asielopvang niet piepelen. En dat het toevallig ook een beetje verkiezingstijd wordt heeft hier natuurlijk helemaal niets mee te maken! Honni soit qui mal y pense!
Disclaimer: De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. Streekomroep West-Friesland is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom en onafhankelijk.