De discussie over de mogelijke komst van een asielzoekerscentrum bij de Hoornse grenslocaties Leekerlanden (Koggenland) of Zuiderveld (Drechterland) laaide afgelopen dagen flink op. Zoals er sowieso weinig enthousiasme lijkt te zijn voor het opvangen van vluchtelingen. Heleen Slob, woordvoerder van het Centraal Opvang voor asielzoekers (COA) in Noord-Holland Noord, herkent de koudwatervrees. “Neem er eens een kijkje.”

Heftige vergaderingen met veel emoties, afgelopen dinsdag en donderdag. In Koggenland werd de locatie Leekerlanden bij Berkhout/Bobeldijk besproken en donderdag werd in Hoorn de B-locatie Zuiderveld (Oosterblokker) besproken. Vooralsnog lijkt een toewijzing van één van de twee locaties ver weg, al volgt een definitieve keuze later. 

Heleen Slob schoof zaterdagochtend aan bij De Tafel van Knook, de talkshow van mediapartner Van Hoorn Zeggen. Ze schoof vragen over politieke keuzes terzijde, maar bezoekt veel opvanglocaties, zoals ook die in Opmeer. “Dat is één van de plekken die we gaan verder gaan ontwikkelen tot een duurzame locatie.”

Verschil noodopvang en azc

Ze benadrukte het verschil tussen een noodopvang en een azc. “Een asielzoekerscentrum heeft meer faciliteiten en is een soort minidorp. Er is bijvoorbeeld medische zorg aanwezig en drukt dus niet op de lokale huisarts. Maar we bieden ook taallessen aan. We maken de mensen wegwijs hier. Waar komen ze terecht? Hoe is onze cultuur? De mensen kunnen na een half jaar ook aan het werk. Dat is een groot verschil met de noodopvang.”

Ze herkent de West-Friese koudwatervrees. Angst voor overlast en onveiligheid wordt veelal als argument genoemd, ook in de omgeving van de twee voorkeurslocaties. Voor Slob is het geen nieuw fenomeen. “Angst voor het onbekende hebben we allemaal”, zei ze. 

Op de fiets door het bos

“Ik ben vorig jaar verhuisd naar een dorp in het midden van Nederland. Daar is ook een asielzoekerscentrum. Mijn kinderen gaan op de fiets naar school door het bos, waar 650 mensen wonen. Natuurlijk heb ik als moeder ook gedacht: ‘Hoe gaat dat?’. Het is natuurlijk niet zo dat daar nooit iets gebeurt, maar er gebeurt ook wel eens iets op de kermis bij ons in de buurt. Maar daar ligt de focus een stuk minder op.” 

Haar advies: ga eens kijken. “Je moet, denk ik, toch een keer ervaren hoe het daar is. Er zijn koffieochtenden in een azc, open dagen en misschien repareert de buurman daar wel fietsen en kun je een keer mee. Zo kun je voor jezelf een goed beeld schetsen, in plaats van je te laten voeden door (social) media. Er zijn zoveel mooie en goede verhalen te vertellen, maar voor de media moet het blijkbaar vaak spannend zijn.”   

Spanningen binnen VVD-afdelingen: “Het blijft stil”

De discussie over de twee voorkeurslocaties in Koggenland en Drechterland, zet de verhoudingen in de verschillende VVD-fracties in West-Friesland op scherp. Zo is de Hoornse VVD-fractievoorzitter Rob Droste niet blij met zijn collega Remco Linneman, fractievoorzitter in Koggenland. 

Bij de Van Hoorn Zeggen-talkshow De Tafel van Knook sprak hij zijn irritatie uit. “Ik vind het jammer dat we elkaar niet op de hoogte houden. Ik heb Remco na de raadsvergadering van Koggenland gebeld, maar ik krijg geen contact met hem. Hij belt ook niet terug. Het is jammer dat het stil blijft.”

En dat terwijl je toch mag verwachten dat er overleg is tussen de verschillende afdelingen. “Er is om de zes weken regio-overleg”, zegt Droste. “Juist op zo’n gevoelig punt moet je samenwerken. Ik vind dit naar buiten toe geen goed voorbeeld, daarom wil het toch benoemen. Of ik hem nog een keer probeer te bellen? Zeker.”